Romantyzm zwyczajny czyli miłosne shelfie

Ale jak to -  przecież muszą być krwistoczerwone róże i pudełko czekoladek! Fantazyjna kolacja i szampan. Ognista szminka i koronkowe stringi. Inaczej on nie kocha jej, ona nie kocha jego. Bo jak okazywać sobie uczucia, to tylko w taki sposób - oczywiste, prawda? Cała ten reklamowy zgiełk, narodowe ruszenie na stragany z kwiatami i seksowną bielizną. Tysiące ludzi nie może się mylić! Miłość trzeba pokazać tu i teraz, tylko dzisiaj, bo inaczej marny z ciebie romantyk i serce masz zapewne z lodu.

O Święty Walenty! patronie chorych umysłowo - i ja tak jeszcze niedawno myślałam, wariatka z sercową manią dwubiegunową. Kocham, nie kocham? Kocha, nie kocha? Kolacja i szampan, pończoszki i zmysłowe usta? On da, ja dam? ;) Ale tylko dzisiaj, tylko w Walentynki, inaczej to nie miłość! Inaczej to się nie liczy!

Ale nastąpił cud, ozdrowiałam. Dwie ciąże zmieniły nie tylko gospodarkę hormonalną, ale i spuściły z oczu zasłonę szaleństwa. Już nie wymagam serduszek, nie narzekam na brak róż. Nie wątpię czy kocha, skoro na stole nie ma sushi. Bo doceniam, nie wino w kafejce, ale ciepłą herbatę do łóżka. Nie pluszowe misie, ale opiekę nad dziećmi. Czas podarowany mi na spokojne czytanie książki i szycie girland. Drobne prośby, spełniane pomimo zmęczenia. Codzienne życie, bez fajerwerków właśnie tego, konkretnego dnia. I powieszone przez niego półki … wyraz największego romantyzmu. Kwiaty i tak sama sobie kupuję ;)

Zwyczajnego romantyzmu Wam życzę!

Codziennie i od święta.

Ściskam,

Pliszka