Wakacyjne wibracje

Wakacje to czas wymyślony specjalnie dla dzieci. Tylko i wyłącznie do ich dyspozycji,  do bezrefleksyjnego marnotrawienia. Na złość dorosłym. Młokosy biegają wtedy po słońcu i szaleją na trzepakach. Zajadają się lodami i zapijają kompotem od babci. Rozdzierają spodnie na płotach i podbierają mirabelki. Bujają w obłokach. Wykorzystują wolność jakiej nigdy potem nie doświadczą, nie doceniając wartości tego, co kiedyś niechybnie stracą. Ci nieświadomi szczęściarze…

Wspominam wszystkie lata mojej wakacyjnej beztroski, kiedy z obdrapanymi kolanami jeździłam na rowerze, kiedy goniłam w berka do utraty tchu, a mama po zmroku nie mogła mnie przywołać do domu. Ile lat wtedy miałam? Osiem, a może dziewięć? Nie pamiętam… Zlewają mi się w jedno i widzę je już jak przez mgłę. A może to po prostu zaparowała szyba w mojej korposzklarni. Szyba, do której przyklejam nos, patrząc na te małe dzieciaki kopiące porwaną piłkę po drugiej stronie ulicy. Zazdroszczę im? A skądże. No przecież teraz też się dobrze bawię, prawda? Są wakacje, a ja szaleję w Excelach i zajadam się sałatką low carbon. Drę rajstopy o biurko i bujam się na obrotowym krzesełku. Podbieram spinacze koleżankom. Duża już jestem i więcej tej wakacyjnej wolności mieć powinnam. Przecież mama już mnie po zmroku nie woła. To czemu tak marudzę ;)

Praca mnie połknęła, przeżuła i wypluła. Twarda byłam i się nie dałam. Ale i tak jestem pokiereszowana. Teraz, po dwóch miesiącach, wychodzę na prosta i szukam zagubionych klimatów.  Podobno wakacje to stan umysłu. Odklejam więc nos od szyby i szukam letnich wibracji. Jedyny plus z bycia dorosłym to karta bankowa zamiast świnki skarbonki - tropię więc tropikalne klimaty w sklepach. Zresztą te  motywy to sezonowy must have, zwłaszcza w żywym wydaniu. I tak:

• Nie mogłam się nie oprzeć kilku zielonym uwodzicielkom, zwłaszcza boskiej Monsterze, do której wzdychałam bez mała od zimy. Piękny okaz, ze świeżymi zalążkami liści, wypatrzyłam  w Ikei. 

• Inne pięknotki, jak Calathea czy Maranta, przytachałam z osiedlowego spożywczaka (sic! z Rabatu). Dodają sznytu mojej egzotycznej kolekcji ;)

• W przebłyskach świadomości i wolnego czasu (nie mogę uwierzyć, że jednak taki miałam) stworzyłam moją Lady Katus. Byłaby z niej niezła para dla tańczącego Groot’a ;) Filcowanki są takie wdzięczne w wykonaniu. Polecam wszystkim krafterskim amatorkom.

• Szukając wakacyjnych nastrojów w Galerii Katowickiej natknęłam się na nowy sklep – japoński Miniso. Moją uwagę przykuł ładny wybór „piśmienników”, ale mają tam też wiele ciekawych gadżetów do domu – to trochę taki Alliexpress w pigułce ;) Może w innych miastach też mają swoje oddziały?

• Napadłam na Flying Tiger (arbuzowy długopis i pompony, które docelowo chcę przypiąć do kosza) i TKMaxx (kubki w ananasy). Kaktus lampka i podkładki w geometryczne wzory - dawno temu w Pepco.

Pal sześć dieta low carbon, podarte rajtki i Excele. Pal sześć dorosłe obowiązki.  Rozglądam się po moim domu i cieszę się jak dziecko. Wreszcie czuję te letnie wibracje.  

Tylko tego kompotu po babci jakoś brak...

Pamiętacie jak marudziłam na minimalizm?
Wreszcie wnętrzarski świat powrócił do kolorów, roślin i efektownych dekoracji. Cieszę się, bo wakacje powinny trwać cały rok. Choćby tylko jako stan umysłu ;)

Pozdrawiam kolorowo,

Pliszka